Το παρελθόν «χτύπησε» την πόρτα στην Κατερίνα Καραβάτου και εκείνη μοιράστηκε τη συγκίνησή της με τους followers της.
Η Κατερίνα Καραβάτου έχει περάσει δύσκολα όσον αφορά τον χαμό της μητέρας της. Η ίδια έχει αποκαλύψει πολλές φορές πόσο δύσκολο ήταν για αυτή ψυχολογικά να αντιμετωπίσει τον θάνατο της μητέρας της και να επιστρέψει ξανά πίσω στην πόλη που εκείνη έμενε, τη Θεσσαλονίκη.
Πιο συγκεκριμένα, η Κατερίνα Kαραβάτου είχε αναφερθεί στη μοναξιά που της προκάλεσε η απώλεια της μητέρας της σε παλαιότερη συνέντευξή της.
«Έχω αισθανθεί πάρα πολύ μεγάλη μοναξιά. Τεράστια μοναξιά. Έχω δηλώσει κάτι το οποίο δεν είναι δικό μου, μου το είπε η ειδικός που συμβουλευόμουν ότι επί της ουσίας η ενηλικίωση ενός ανθρώπου ξεκινάει από την στιγμή που χάνει τη μητέρα του. Όποια σχέση και να έχει με τη μητέρα του. Κάποιος μπορεί να έχει την άριστη, κάποιος μπορεί να μην έχει καλή σχέση.»
Η παρουσιάστρια φορτίστηκε συναισθηματικά αντικρίζοντας το αναμνηστικό που της είχε κρατήσει η μητέρα της και το οποίο έφτασε στα χέρια της μετά από πολλά χρόνια. Η παρουσιάστρια βλέποντας τα βαφτιστικά της παπουτσάκια, μοιράστηκε τις σκέψεις της με τους followers της στο Instagram. «Τα βαφτιστικά μου παπουτσάκια. Τα κρατούσε η μαμά μου πάρα πολλά χρόνια και τώρα στέκομαι αμήχανη και συγκινημένη μπροστά τους», έγραψε στο μήνυμά της.
«Λύγισε» Η Κατερίνα Καραβάτου Για Την Απώλεια Της Μητέρας Της
Η Κατερίνα Καραβάτου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή της Σίσσυς Χρηστίδου «Χαμογέλα και πάλι» και μεταξύ όσων είπε αναφέρθηκε στην απώλεια της μητέρας της, αλλά και στο «My Style Rocks». Όπως έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν, φέτος είναι η πρώτη χρονιά που η παρουσιάστρια ξεφεύγει από τη ζώνη ασφαλείας της και παρουσιάζει κάτι διαφορετικό από όλα τα υπόλοιπα χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης η Κατερίνα Καραβάτου δήλωσε: «Όλα μου ήταν δύσκολα. Τίποτα δεν ήταν εύκολο. Βέβαια, ο χαμός της μητέρας μου ήταν ένα γεγονός που δε μπορώ καν να περιγράψω. Είναι κάτι που, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω έρθει ακόμα σε συμφωνία. Όταν πηγαίνω κάπου ή συμβαίνει κάτι, λέω πως θα πάρω τηλέφωνο τη μαμά μου να της το πω, ή ότι έφτασα και είμαστε όλοι καλά, χωρίς να έχω την αίσθηση ότι η μητέρα μου δεν υπάρχει. Δεν έχω σβήσει από το κινητό μου τις γρήγορες κλήσεις των τηλεφώνων των γονιών μου και κάθε φορά που το ανοίγω για να πάρω τηλέφωνο τον Κρατερό, βλέπω “μανούλα”, “μπαμπάκας”, είναι σαν να είναι εκεί, δεν έχω μπορέσει να το ξεπεράσω».
Και πρόσθεσε: «Δεν μπορώ να πάω στο σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη να μείνω. Την τελευταία φορά έμεινα σε ξενοδοχείο, μου κόστισε αυτό, που δεν μπόρεσα να μπω μέσα στο σπίτι τους. Πρέπει να δω τι θα κάνω, να μπω στο σπίτι, να ξεσκαρτάρω πράγματα. Με έχει πιάσει μία τρομερή άρνηση. Έχω καταφέρει να είμαι πολύ καλύτερα μετά από έναν χρόνο που έχω περάσει πραγματικά δύσκολα. Έπεσαν πολλά στο κεφάλι μου μαζεμένα. Με απασχολεί όμως που δεν μπορώ να πάω στο σπίτι μου το πατρικό. Δύο φορές ξέχασα τα κλειδιά του πατρικού μου στην Αθήνα και το συνειδητοποίησα στον δρόμο».
